مطلب زاده در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: من خودم تا قبل از اینکه کارگردانی «قیاس الدین مع الفارق» را به عهده بگیرم نمایش های آیینی و سنتی را در قالب کارهای دانشگاه دیده بودم و راجع به آن ها مطلب خوانده بودم اما در بطن آن وارد نشده بودم.

وی ادامه داد: ما دوره ای داشتیم که متون آیین سنتی آقای سیدمحمد مساوات را می خواندیم و فیلم نمایش های آیینی و سنتی را می دیدیم؛ وقتی من فیلم های این نمایش ها را دیدیم یک حال و هوای دیگری برایم داشت و اینقدر نوشتار آن ها و قصه شان برایم جذاب بود که دوست داشتم یکی از آن ها را برای کار کلاسی انجام دهیم. بعد از مدتی ۶ ماه تمرین کردیم متوجه شدیم که حیف است برای تک اجرای کلاسی کار را روی صحنه ببریم و کمی آن را گسترده تر کردیم و به اجرای عمومی رسیدیم.

این کارگردان جوان تأکید کرد: ما برای اجرای این کار تأیید سید را برای اجرای متن شان گرفتیم و ایشان هم نمایش را دیدند و آن را دوست داشتند. شاید باور نکنید که هیچ چیز برای اجرای این اثر از پیش تعیین شده نبود و صرفاً به دلیل علاقه یک باره به سمت این کار رفتیم چرا که متن نمایش به شدت دلنشین است و من و سایر عزیزانی که در این اجرا یاری ام می کنند از همین حالا غصه روزی را می خوریم که اجراهای این نمایش تمام شود.

وی در پاسخ به این پرسش که بسیاری از اهالی قدیمی تئاتر و فعالان نمایش هایی آیینی و سنتی از بی توجهی مرکز هنرهای نمایشی و مدیران تئاتری نسبت به این نمایش مهم گلایه دارند و بارها در رسانه ها انتقادات خود را مطرح کرده اند، آیا شما به عنوان یک هنرمند جوان مشقات حضور در این عرصه را به جان می خرید و باز هم در این وادی ادامه کار خواهید داد یا خیر گفت: بنده قطعاً علاقمند ادامه فعالیت در این عرصه هستم. من معتقدم این نمایش ها بسیار مهم هستند و نمایش های آیینی و سنتی باید به عموم مردم شناسانده شوند.

مطلب زاده در همین خصوص تأکید کرد: مدت ها است نمایش های آیینی و سنتی آنطور که باید مورد توجه مدیران نیستند! ما نیازمند آن هستیم که در جشنواره ها بیشتر به این قبیل نمایش ها توجه شود. متأسفانه توجه به این نوع نمایش به ویژه طی سال های اخیر بسیار کمرنگ شده است. مدتی است که ما هیچ جشنواره ای را در این قالب نمی بینیم و یا اگر جشنواره ای وجود دارد جدی گرفته نمی شود و این اتفاق بسیار تلخ است.

وی افزود: البته ما با معضل دیگری هم روبرو هستیم و آن هم این است که از آنجا که مخاطبان کمتر با این نمایش ها آشنایی دارند نقدهای غیر منطقی و غیر منصفانه می کنند. دلیل برداشت های اشتباه ایشان از نمایش خود ما قطعاً از روی ندانستن است. مثلاً من به نقدی عجیب برخوردم مبنی بر اینکه پرده خوانی در این نمایش خوب از آب درنیامده در صورتی که ما اصلاً در «قیاس الدین مع الفارق» پرده خوانی نداریم!

این کارگردان در پایان این گفتگو افزود: در هر صورت استقبال از کار ما بسیار خوب بوده و بلیت های مان خوب فروش می رود؛ ما قطعاً پس از پایان اجراهای مان در این سالن یا اجرا را تمدید می کنیم و یا در سالن دیگری آن را ادامه خواهیم داد.

گفتنی است؛ در خلاصه داستان این نمایش آمده است:چهار زن شازده قیاس الدین رفتن سینه قبرستون و او بعد سالها صاحب فرزندی می شود که بیماری نادری به اسم خوابک دارد.